KRALICE

     Sokaklarda günlük telaş, ağlayan insanlar ve kraliçe. Kraliçe bir yokuşun başında görünüyor. İstediği gibi görünebilen, hissedebilen ikinci el bir hayat. Toplumsal düzenin yıpratmalarına dayanamamış sarı bir yaprak. Bir tesadüf…
     Kraliçe ellerini sallayarak yokuştan aşağıya bütün ruhani patlamalarıyla bütün hüznüyle iniyor. Elleri havada salınırken bileğinden kıvrılıyor. O bir kraliçe fakat sevgiden yoksun. Kraliçe bir tesadüf.
     Caddede bedenen ilerlerken birisiyle çarpışıyor. Bir an kraliçenin incinen egosunu hissediyor, çarpıştıkları adamla gülüşmelerini duyuyor, sevişme seslerine katlanıyorsunuz. Kraliçe bir tesadüf, sevgi de öyle.
     Kraliçenin saçları upuzun, sonu yok gibi. Beslediği umutta öyle, sonsuz… kraliçe bir imtiyaz. Beslemesi zor bir duygu seli. Gözleri bağlı bir toplum bu kraliçe!
     Sevişme sonrası yakılan bir sigara kraliçenin gözbebeğinde. Sonrasında boş bir yatak. Sonrasında gözyaşlarından yapılmış buğulu bir sabah. Sevgisizlik bir tesadüf.
     Yalnızlık bir tesadüf. Kraliçe ise bunun kurbanı. Boşluk duygusu ve bu duygunun yarattığı artçı şoklarda boğulabilen bir yaratık. Ağlamaklı bir ses tonu.
     Kraliçenin en yakın arkadaşları hayaletler. Boş ve ritmik hayal parlamaları. Öğütülmüş toplum zararlıları. Kraliçenin doğuşu bir tesadüf. Duyguları tesadüf. İnsanlar tarafından kullanılması tesadüf...